Ik dacht dat het een rustig (shabbat)dagje zou worden. Al met al toch 11 uur in touw geweest.
In de hoop wat diepgaandere gesprekken te kunnen hebben, leek het ons het effectiefs dat ieder van ons (Bright, Satiel en ik) met een groep zouden praten.
Ouders en leerlingen kregen, in twee groepen verdeeld onder leiding van Bright en Satiel, vragen over hun ervaring met het leerlingsponsor project, en wat ze verandert zouden willen zien. Daar kwam uiteindelijk niets wereldschokkends uit.
Mijn gesprek met de leraren was wel erg interessant. In Enyezini Secondary School (overheidsschool) staan 8 leraren voor bijna 400 leerlingen in 4 klassen tot 110 leerlingen per klas. En het leerlingenaantal zal alleen maar toenemen.
De overheid behoort de bijscholing van de leraren te verzorgen. Niet dus. De leraren raken behoorlijk achter op nieuwe ontwikkelingen. Sommigen hebben al 20 jaar niets nieuws bijgeleerd.
Zonder stroom kunnen ze al helemaal niets 21ste eeuws doen, dus zonnepanelen, druppelladers en accu’s moeten er komen. Kunnen ze eindelijk een lamp aan doen. Zo dicht op de evenaar is de nacht bijna net zo lang als de dag. 06:00 uur zon op, 18:00 uur zon onder. Dan zijn de avonden wel erg lang.
Met zonnecollectoren kunnen ze gaan denken over computers en internetaansluitingen en mobiele telefoons die de rest van Afrika al lang heeft.
Er is een chronisch te kort aan leerboeken. Even uitrekenen of een tablet per student niet goedkoper is dan al die (ouderwetse) schoolboeken. Misschien direct importeren uit China? Dat zou een geweldige inhaalslag zijn. Ieder kind kan op zijn eigen tijd, op een zelf verkozen rustig plekje, studeren in plaats van om de beurt in de library op een leerboek te moeten wachten. De schoolboeken zijn online beschikbaar en de library komt op zijn vroegst in juni klaar.
Hoe blijven natuur- en scheikunde lessen hangen zonder iets dat op een lab lijkt? Geen enkele praktijkles is nu mogelijk. Logisch dat de kids een achterstand oplopen.
Dit alles is wel een heel grote uitdaging voor een kleine stichting. Mooier zou zijn als we een MBO school kunnen vinden van ongeveer dezelfde grootte en ze inspireren om studenten hier financiëel te adopteren, met uitwisseling van case studies en een bezoek(werk)reis naar Malawi.
Ik krijg weer veel te doen als ik thuis ben. Of als iemand al een school in gedachten heeft…….
We konden ook de bijgebouwen zien. Het meisjeshostel ziet er vreselijk uit. Er slapen 85 meisjes in 40 bedden van 120 cm breed. Ze hebben geen stromend water, geen eigen kastje, geen koffer om de weinige spulletjes die ze hebben op te bergen. Alles was afgekalfd en vies. Vloeren, muren plafonds kapot. Een gevangenis ziet er luxer uit.
De “keuken” is niet meer dan een afdakje boven een betonnen vloer. De meiden moeten om de beurt koken.
God zij dank dat Plan International een nieuw hostel voor ze aan het bouwen is waar 100 meisjes kunnen wonen. Ziet er heel veelbelovend uit. Wordt voor het nieuwe schooljaar in gebruik genomen. Maar omdat dit eigenlijk niet het werkgebied is van Plan, zullen ze niet meer doen in Enyezini.
De jongens zullen heel blij zijn met het oude meisjeshostel. Veel beter dan urenlang lopen naar school iedere dag waardoor er ook veel verzuim ontstaat.
De leraren wonen iets ruimer maar ook voor hen is het leven zwaar zonder water of stroom. De 2 leraressen hebben soms ook nog een paar studentes in huis door het gebrek aan woonruimte.
Dan iets echt verontrustend.
Het hoofd van de school, Mr. Gwonde, die op mij overkwam als een lacherige kwajongen, liet ons zien wat erosie kan doen. Op nog geen 50 meter afstand waren 4 meter diepe ravijnen ontstaan door het te snel stromend water. En de ravijnen rukten op richting de lerarenhuisjes die er met gemak in konden verdwijnen.
“Geef ons stevig kippengaas en wij, de dorpelingen, vullen de gaten met stenen en bevestigen het gaas om ze vast te houden. Ziet u, wij willen wel werken,” mekkerde het hoofd. Maar ik wist dat deze actie hooguit 1 regenseizoen zou standhouden. De oorzaak ligt hoger op het terrein maar daar heb ik niet voldoende verstand van. De theorie is ervoor zorgen dat er voldoende wortels zijn om de aarde vast te houden en toch het water de ruimte geven. Als het regent is het alsof een zwembad in de hemel wordt geleegd dus moet er een gigantische hoeveelheid water in een keer afgevoerd worden. Lastig en urgent probleem. Ik ga aan alle bellen trekken die ik ken. Als iemand goede ideeën heeft, reageer dan alsjeblieft op astridilse55@gmail.com. Alvast bedankt, he!