Internet werkt weer even niet. Mijn geduld wordt erg op de proef gesteld hier in Afrika, niet alleen met het internet. Goeie oefening voor me 😉
Hier komen nog de fotootjes van de plattegrond, leraarshuisjes en omrastering. Wil nu even niet met trage verbinding.
De boys van Wiseman, de bouw-supervisor, hebben de ijzeren paaltjes van de kilometer lange afrastering (980 meter) netjes in beton gegoten en vier prikkeldraden gespannen. We hadden graag een betere omheining gehad, maar we moeten de tering naar de nering zetten. En dat lukt gewoon. Onder de afrastering gaan we de gemeen prikkende planten verplanten die overal als onkruid groeit met 6 cm lange scherpe doornen (te oogsten als tandenstokers – heeft nog niemand bedacht) wanneer ze volgroeid zijn. Geen geit die daar meer doorheen komt, laat staan mensen. Visueel wel, en dat is uitstekend. We willen transparant naar de gemeenschap blijven en intensief samenwerken.
De vervallen maismolen hebben we verbouwd tot 3 leraarshuisjes en zijn eindelijk zo goed als klaar.
Zelfs al wat landscaping is gedaan met star grass, het spul dat zich als onkruid uitbreidt, ijzersterk is, veel regenwater kan opslaan en erosie tegengaat. Ik voer het iedere keer aan als ik weer ‘in town’ ben geweest waar een veld te mijner beschikking staat. Met de buurtkindertjes daar, die gek zijn op ‘high-five-met-handjeklap-met-de-mzungu’, pluk ik met de lange uitschieters in mum van tijd een kofferbak vol.
De modelboerderij gaat er komen en zich ontwikkelen tot ambachtschool. Het wordt een learning en earning (leer en verdien)terrein. We stomen de studenten tenslotte klaar voor zelfstandig ondernemerschap in het door hen gekozen ambacht, dus krijgen ze de gewenste mentaliteit en inzichten mee in goed rentmeesterschap voor mens, land en dier.
De boomgaard met een tiental fruitsoorten met verschillende rijpingsperiodes, is voor de helft ingeplant, net als het houtproduktieveld dat over een paar jaar hout gaat leveren. Het bambooveld voor houtskool – en 1001 andere produkten – wordt waarschijnlijk volgend jaar. De enige verkoper in Malawi vraagt $2,5 per zaailing. Dat vinden we te gortig. Mark Beckett van Crown Malawi Ministries, en boer, is ook razend enthousiast over deze giant bamboo waarvan 5 planten over 5 jaar voldoende brand- en houtskool produceert voor een gemiddeld gezin. Hij gaat proberen een goedkopere manier van propageren te vinden.
En we kunnen ook niet alles in 1 jaar voor elkaar krijgen.
We hebben de middelbare school al uitgenodigd biologischegroentetuinaanlegpraktijklessen te geven op de grond van de ambachtschool. Zelfs op het agricultural college wordt in de 3-jarige leraarsopleiding geen enkele praktijkles gegeven. (Snap jij dat? Ik ook niet. “te duur” is het excuus, ja dag, dat is als een auto besturen zonder wielen)
Ze krijgen nu de kans hun handjes lekker vuil te maken.
Ik concentreer me op het moment op het schoolbestuur. Errug lastig (onmogelijk) om voldoende capabele mensen in het dorp hiervoor te vinden. De chiefs hebben al hun zegje gezegd en kandidaten gescreend – onder genot van mijn kombucha waar men verzot op is, vooral als het gratis is 😉
Wij (onze projectleider Satiel Banda, en Edward Kaunda gepensioneerd lagere schoolhoofd met geweldige lokale kennis van mensen en methodes, en ik) zoeken daar bij nog een schoolhoofd van een andere ambachtschool, en een bestuurder van Teveta, het overheidsadviesorgaan dat zich op technische scholen richt. Zodoende hopen we zowel eigenaarschap als voldoende kennis in huis te halen.
Lastige klus.
Bewust wil Honour 2 Life geen stemrecht in het schoolbestuur hebben, maar wel van advies dienen en aanwezig zijn bij vergaderingen (zo ook een chief) zodat informatie direkt en ongefilterd gedeeld wordt en wat ook eigenaarschap door het bestuur bevordert.
Het is nog verre van ideaal. Er is geen goed leiderschap in de dorpen. De overheid faalt, en zo ook de chiefs. Ook al worden de chiefs bij alle aktiveiten in het dorp betrokken – niet alleen de onze –, impopulaire maar noodzakelijke beslissingen nemen én doorvoeren is er niet bij. Bijvoorbeeld muziekoverlast tot ‘s avonds laat uit de nu al 4 bars die bier verkopen en veel te veel dronkaards in het dorp kweken. Je kan op je klompen aanvoelen dat dit in de toekomst grote problemen gaat geven, niet alleen alcoholisme en daaruit voortvloeiend vandalisme, onder vooral jongeren-zonder-werk-of-levensperspectief, maar ook wrijvingen met de hardwerkende, vroeg opstaande vrouwen, en de kinderen. Wij hebben zelf al gevandaliseerde palen van het hekwerk moeten herstellen en heel wat ruitjes van de school zijn gesneuveld, ondanks een bewaker.
We hopen dat we veel van deze alcoholisten nog kunnen redden van permanente verslaving door ze heel binnenkort op te nemen als studenten. We praten op ze in op de momenten dat ze helder zijn. Alcohol wordt niet getolereerd op de school. Het is buigen of barsten voor ze.
Handhaving? Er is in ons hele werkgebied van 100,000 mensen, geen enkele politie agent! En dat weten boeven maar al te goed, ook al zijn dat in onze beleving niet meer dan kleine gelegenheidscrimineeltjes. Zware criminaliteit komt gelukkig in de dorpen (nog) niet voor maar begint wel al in de steden door te dringen.
Niet voor niets staan er nu 3 huisjes klaar voor politieagenten. Een er van bevat zelfs een cel. De huisjes zijn al een jaar klaar (ik woon in 1 er van) en de chiefs zijn al een paar keer ‘to town’ Mzuzu geweest bij de overheid om agenten gaan vragen. Door de politieke instabiliteit, er zijn vaak anti corruptie demonstraties in de steden, worden momenteel alle agenten daarvoor ingezet, is het antwoord dat de chiefs gekregen hebben. Een uiteindelijke uitspraak van de rechtbank, in februari gepland, moet de gemoederen tot bedaren brengen, wordt algemeen verwacht.
Nog in januari wordt de waterbron van de school geslagen een een pomptest gedaan. Als we het geluk hebben overvloedig water te vinden (daar rekenen we gewoon op, bidden we voor), komt er een dompelpomp-op-zonne-energie op te staan die het water naar een grote tank op de hoogstgelegen termietenheuvel pompt. Vandaar vloeit het water onder zwaartekracht-druk over het hele terrein. 400 mensen zullen er in de toekomst rond kunnen lopen waarvan 200 er permanent wonen (100 meisjes, 100 jongens en leraren). Met alle dieren een landbouwaktiviteiten er bij hebben we véél water nodig. Vanwege de hoeveelheid termietenheuvels, hebben we wat dat betreft goede hoop.
Eind februari willen we de dierenverblijven af hebben, mét dieren én verzorgers (leraar en een paar studenten). De dieren zijn zowel ‘leermaterialen’ als verdienmodellen. De school is in de eerste plaats een leeromgeving en daarnaast moet het deels zijn eigen broek ophouden door productie van fruitconserven, dier- en houtproducten. Dat bereiden we dit regenseizoen voor. Dorpelingen kunnen worden uitgenodigd voor gerelateerde workshops. Ik voorzie heel veel spin off mogelijkheden waarmee studenten strakjes een eigen bedrijfje kunnen starten.
Dat is het uiteindelijke doel van de school: zelfverantwoordelijke mensen afleveren die zelfstandig in eigen levensonderhoud kunnen voorzien. De meest getalenteerden worden in de toekomst deel van het nu nog bijna niet aanwezige midden- en kleinbedrijf dat de ruggegraat van het land zal moeten worden.
Daarover praten we over 30 jaar nog een keer…..