Tja meisje, als je tot middernacht blog zit te schrijven en weet dat je voor zes uur al weer wakker bent….heet dat hardleers? Na en douche en een bak koffie, ben ik klaar voor de dag. (Die douche van Milla is toch wel een verukkelijk luxe ding.)
Vandaag geeft Ephraïm een herhalingscursus over het starten en runnen van een businessje. Zijn toehoorders zijn meest vrouwen die of al een krediet in juli hadden gekregen, of die er nog een hebben willen. Hij vraagt welke problemen ze tegen zijn gekomen en al heen en weer pratend komen ze er uit. Hij geniet van het onderwijzen en zie dat hij een goeie leraar is, ook al versta ik hem niet. Hij weet de aandacht vast te houden en zijn publiek reageert en masse met keelgeluiden, instemmingen of afkeuringen. Hij heeft het over goed rentmeesterschap, slim inkopen en wijs spenderen, zie ik aan zijn aantekeningen op het flipover papier dat we over het (onbruikbare) schoolbord van de ‘kliniek’ hebben geplakt.
Sommige vrouwen hebben 10 km gelopen om op de cursus te kunnen komen, in de hoop op een lening. Ze hebben uiteraard van anderen gehoord dat Honour2Life Foundation er al wat verstrekt heeft en de ontvangsters er goed hun voordeel mee hebben gedaan.
We breken voor de lunch. Een groepje heeft al een tijd sima staan koken in een tiental pannen en een geit geslacht en klaargemaakt. En nog moet een tweede groep wachten. Er zijn 277 mensen op de training afgekomen!! Geweldig. Men zit zelfs buiten op het gras te luisteren.
Ephraïm houdt van zijn vak maar heeft geen baan. Gemiddeld wordt hij 2 keer per maand uitgenodigd om een les(dag) te geven. Nu alleenstaand met 3 kleine kinderen heeft ook hij moeite met overleven, ondanks zijn goede opleiding en kwaliteiten. Ik wil hem best een lening verstrekken als hij een goed idee heeft.
Ook de kleermaker is er. Hij is het gehobbel op die zware klompen zat en vraagt of ik schoenen voor hem kan kopen. Ik denk ‘oei, aangepaste schoenen, hier in Malawi?’
“Waar kan je die kopen?”
“in Mzuzu, maat 5.” We spreken af dat hij dinsdag met het ‘openbaar vervoer’ naar Mzuzu komt en hij nieuwe schoenen aan mag passen. Er moeten beugels aan de hakken vastgezet kunnen worden die hem tot aan zijn lies ondersteunen. Het wordt dus zaak om goeie kwaliteitsschoenen met dikke, stevige zolen te verkrijgen. Ben benieuwd.
Hij wil graag dat ik wat foto’s van hem neem in de hoop dat ‘iemand in het rijke Europa’ hem wil ondersteunen. Hij kent blijkbaar de trics of the trade. Zijn huidige driewieler, hartstikke stevig maar veel te zwaar voor hem om over de hobbelige en soms steile paden enige afstand af te leggen. Ik beloof hem dat ik zal proberen een lichtgewicht, handaangedreven driewieler voor hem te vinden maar waarschuw ook dat dit nog best een tijd kan duren voordat zo’n ding, áls ik er al een vind, in Malawi zal zijn aangeland.
Na afloop roepen we nog even de geitengroep bij elkaar en eigenlijk iedereen die geiten heeft. De hal vult zich half. Satiel vertelt ze dat mijn halster idee toch niet zo goed was als het voorbeeld dat we gezien hebben, een touw over de nek, rond de borst en 1 poot er in. Hij doet het voor op zijn eigen lichaam. “Dus ook niet zo”, terwijl ik hem een touw om de hals leg en naar boven toe ietsjes aantrek alsof hij opgehangen wordt. Alom gelach, ze hebben het gesnapt.
Er zijn meer vrouwen dan touwen. We beginnen met uitdelen maar het wordt al snel een vechtpartij. De zak met de laatste touwen er in wordt uit mijn handen gerukt. Daar krijg ik een goed voorbeeldje van hoe dun het laagje ‘beschaving’ is. Als er iets te krijgen valt, lijken mensen net een troep gieren.
“Ah, en dan nog iets dames. Over twee dagen komen we terug en dan hebben jullie het dorp ontdaan van afval zodat jullie geiten het niet opeten en doodgaan. Afgesproken?”
We zullen zien. Anders herhalen we het nog een paar keer. Of misschien iets bedenken, een of andere beloning of zo, voor de vuilophalers die het dan naar een verantwoordelijke brengen die het op een ‘verantwoorde manier’ verbrandt. Iemand betere ideeën??
Om twee uur was ik bij het schoolhoofd van de CDSS geordonneerd, ik piepte even alleen van de training weg, begreep er toch niet veel van.
Lang verhaal maar het komt er op neer dat hij 100 zakken cement wil hebben zodat twee klaslokalen kunnen worden voorzien van vloeren en stucwerk. Dan kunnen de schoolboeken die ze hebben gekregen, eindelijk uitgepakt worden en leerlingen de lesstof tot zich nemen in de nieuwe lokalen.
Het gebouw dat in aanbouw is en ooit de bibliotheek zal worden, is voorlopig verre van klaar. Dan kan ook het staatsexamen afgenomen worden in de afgemaakte lokalen. Nu moeten de leerlingen nog naar Ekwendini lopen daarvoor. (Dat is vervelend maar niet onoverkomelijk.) En hij wil een praktijklokaal schei- en natuurkunde zodat hij meer studenten met goeie credits kan afleveren. En hij wil waterpijpen om zelfvoorzienend te zijn met eigen groentetuin als ze volgend schooljaar kostschoolfaciliteiten kunnen aanbieden. En hij wil zijn school uitbreiden met een VTC, en hij wil….. ambitieus manneke. Probeert me nog te paaien met een naamplaat met mijn naam erop boven de klaslokalen. Nee vent, ik trap er niet in. Ik waardeer zijn visie en gedrevenheid maar hij is veel te chaotisch. Als ik hem zijn zin zou geven, zouden er tig halfafgemaakte projecten plaatsvinden.
Ik zeg dat de scholen het voordeel krijgen van de kredieten, ieder half jaar weer….
Ik weet het al, we gaan met hem doen zoals met alle anderen: zijn 100 zakken cement als lening verstrekken, krijgt de school ook nog 2 maand uitstel van terugbetaling (zodat we zeker weten dat er voldoende teruggekomen is van de andere kredieten die ten goede van de scholen komen). Kan meneertje zelf bepalen wat zijn prioriteiten zijn.
Maar er moet wel (nóg) een dorpscommissie komen die de gelden die uit de kredieten voortkomen wijs verdelen over de scholen. En meteen maar bepalen dat projecten goed afgemaakt moeten worden voordat er aan een nieuwe begonnen wordt. Ik ga er met Satiel, Bright en Edward Kaunda over praten.
We krijgen ook nog de opleiding van 3 verpleegsters en een dierenarts, 8 leraren herhaalcursussen, ditto lagere school, opleiding Masozi en Bright, schoolgeld 12 weeskinderen en nog meer slimme kinderen die min. 70% halen, en daar bovenop nog college- of universiteitskosten van de allerslimsten met 75% of meer. We moeten niet naast onze schoenen gaan lopen, denkend dat we alles op kunnen lossen.
Ik zie wel dat de administratie van alle bedragen uitgegeven, terugbetalingen, opnieuw uitgezette bedragen en aan wie, behoorlijk ingewikkeld gaat worden. Satiel heeft al bewezen dat dit niet zijn talent is. (Dan zat een meisje in een andere klas dan voorheen, dan weer met een andere naam, en dan weer andere vakken studeren in een volgend term in hetzelfde jaar). De klascijfers die hij opvoert kan ik niet makkelijk controleren en rekenen is niet zijn sterkste kant. En vind maar eens een accurate secretar(is)(esse) in Afrika, met de nadruk op accuraat ! Maar ze moet er wel komen. En we moeten een systeem ontwerpen, idealiter een Gantt chart op Google Drive, dat simpel en overzichtelijk is.
Laat ik Agape, een van de twee leraressen op het CDSS die weinig zegt maar alles hoort, eens vragen of er een leerling is die accuraat, goed met cijfertjes is (mathematics noemen ze dat hier maar meer dan verdedelt rekenen is het niet) en discreet, geen kletskous. Dan helpen we al 5 schoolverlaters aan een toekomst.
Laten we trouwens het profijt van de rentes aan de scholen aan banden leggen tot voorlopig 3 jaar. Er zijn nog meer onderwerpen in het dorp die aandacht behoeven, village based trainingen bijvoorbeeld. Of opknappen kliniek, zonnepanelen, waterputten, fruitdrogerijen, likuni phala distributie, pindakaasplus fabriekje, gereedschappen VTC, zwangerschappreventie campagne (prikpil, condoom, sterilisatie sponseren), maandverband produceren, MBO-partnerschool vinden, studentenuitwisseling…..
We staan nog maar aan het begin van wat er allemaal mogelijk is en wat ik geloof, onze Vader ook wil voor Zijn kinderen. Over een paar jaar misschien een eenvoudige gezondheidsverzekering en een social fund opzetten, geheel gefinancierd uit eigen dorpsmiddelen?
We blijven bidden om Zijn leiding.