Wat een zotte wereld leven we in. En zo plotseling!!
Het is geen pretje in Nederland, hoor ik. Afstand houden, alle horeca, scholen, kerken potje dicht. Iedereen weet wat social distancing inhoudt. Mijn huisjes liggen ook plat. Er komt geen reservering binnen….en tot nu toe ook nog weinig annuleringen. Nou ja, had er nog maar een paar en dat voor later in het jaar.
Het is waar dat de gezondheidszorg thuis stukken beter is. Beademingsapparatuur kan je hier wel vergeten. Zelfs testkits zijn er praktisch niet….dus heeft Malawi nog geen geregistreerde corona gevallen. Struisvogels !!
Ik hoop en bid dat er niet veel gevallen zullen zijn, gezien Afrikaanse warmte waarin het virus snel afgebroken wordt waardoor besmettingsrisico drastisch vermindert. Zelfs in Nederland, dat het toch heftig te pakken heeft, heeft 92% van de gevallen slechts milde klachten. https://www.worldometers.info/coronavirus/country/netherlands/
En ik heb hier nog veel te veel te doen. Corona voorlichting geven bijvoorbeeld. Er gaan de gekste indianenverhalen rond. Ik zag een filmpje van een oud boeren vrouwtje die claimde dat Afrika te arm is om interessant te zijn voor corona en dus weer terug gegaan is naar China. Ze voegde er een vreugdedansje bij.
Ik las een goed in elkaar gedraaid verhaal (en dus geloofwaardig voor de niet criticasten) dat het een uit de hand gelopen experiment is van de Chinese overheid. Men beweert dat corona uitsluitend een ziekte van blanken is, Afrikanen zijn immuun. Ik help het ze hopen maar vrees dat mijn gezonde verstand het daar niet mee eens is.
Dus maak ik een grap van 20-laaaange-seconden-grondig-handen-wassen-met-veeeel-zeep en draai rondjes met iedereen-met-uitgestrekte-armen en niemand mag elkaar raken. Lachen en hilariteit. Gekke mzungu (blanke) maar het werkt. Men vergeet het niet meer. Of ze het thuis ook gaan doen……?? Ik hoop maar betwijfel het. Corona voelt alleen nog als theorie. Men weet van nog geen ziektegeval in de eigen omgeving. Toch hebben alle overheidsgebouwen, banken, gevangenis, supermarkten en iedereen die zichzelf wel serieus neemt, een emmer water met zeep buiten staan. Nou ja, sóms met zeep.
Het lijkt alsof de overheid toch beseft dat Afrikanen niet makkelijk iets nieuws aannemen…..ik ondervind het aan de lijve….en dat “sociaal afstand houden” een onbegonnen taak is. Scholen zijn wel gesloten, helaas vlak vóór de examens. Hadden ze niet even 2 weken kunnen wachten zodat kids het trimester niet over hoeven te doen? Er was nog geen corona geval bekend hier. Afrikaans impulsieve beslissing. In mijn ogen had men beter het trimester kunnen afmaken, desnoods buiten lesgeven voor de social distancing (goeie praktijkles) en de leerlingen, studenten en leraren van de ernst van corona overtuigen. Nee, pats boem, scholen van de een op de andere dag dicht. Geen voorlichting, geen voorbereiding, geen informatieverstrekking.
Als
men goed ziek wordt, kunnen de ziekenhuizen weinig doen.
Beademingsapparatuur of intensive care afdelingen zijn er zo goed als
niet. Als het virus om zich heen grijpt in de mensenmassa’s van
markten en kerken, dan zijn de rapen gaar.
Dus ik richt me ook
op het versterken van het natuurlijk afweersysteem. Lekker veel
vitamine C en zinc eten. Prijs de Here, juist die vruchten beginnen
nu te rijpen.
Vééél relish (‘bijgerecht’ van gekookte
groenten) en weinig nsima (griesmeelachtige maisklodders dat 3 keer
daags als fikse maagvulling naar binnen gewerkt wordt door zo goed
als iedereen). Dus zóó veel relish en zóó weinig nsima,
aanwijzend en dik overdrijvend. Oei!! da’s minder leuk voor ze. Kom
niet aan de nsima van een Malawiër!!
En voordoen hoe niet te
sniezen en hoesten en hoe wel in je elleboog. Ook weer overdrijven en
lachen.
Ik maak er dus een heel drama van. Dat blijft het beste
hangen.
Je ziet, ook hier in een van de armste landen van de
wereld, is corona doorgedrongen.
Er zijn ook leuke dingen te melden. We hebben eindelijk een schooldirecteur gevonden, en een goeie nog wel, die de kar gaat trekken als ik weg ben. Ik trek me zo spoedig mogelijk terug. In de praktijk gaat hij ook het schoolbestuur opvoeden. Het bestuur bestaat uit vijf van de best opgeleide mensen uit het dorp pllus twee buitenstaanders uit de stad Mzuzu, 20 km verderop. Zelfs de beste lokale mensen, kunnen niet echt een school besturen (ik ook niet).
Ik verwacht dat de directeur, samen met de twee Mzuzuërs de school in feite bestieren, met de lokalen voor spek en bonen er bij. Die moeten wel blijven en ook de indruk hebben dat ze er toe doen, want de school moet wel de back up hebben van het dorp. Als het dorp(soudsten) via het bestuur in de gaten krijgen dat de buitenstaanders hún school runnen, trekken ze zich stilzwijgend terug tot een soort van passief protest en wordt de school zachtjes aan de nek omgedraaid.
Deze dorpsoudsten maken deel uit van de ‘belanghebbenden’, zoals in een trust vastgelegd gaat worden. Zij worden de eigenaren van de school. Honour 2 Life zit daar ook in. Via die trust kunnen we nog wat invloed uitoefenen…officiëel. Via onofficiële kanalen en de achterdeur kan de stichting met een veel grotere vinger in de pap roeren. We zijn tenslotte de grootste geldschieters en de enige aanwezige organisatie. En als de school eenmaal zijn eigen broek ophoudt en mensen aflevert die zelfstandig een eigen bedrijfje kunnen runnen (meest eenmanszaakjes) in het door hun gekozen beroep, waarmee de gezinnen van kunnen rondkomen, dan heeft de stichting voorlopig een zijn zijn doelen bereikt.
Oeps,
het is al 11 uur. Moet nodig gaan slapen. Morgenochtend half 7 de
deur uit om schoolbestuurders uit Mzuzu op te halen voor de
vergadering van 10 uur. Het is hier met de kippen op stok, en er weer
af.
En dan ben je zo maar drie dagen verder. Vanmiddag
weer naar de gevangenis geweest, zoals iedere zondag sinds ik er zelf
2 nachten heb doorgebracht. Ik heb de 18 vrouwen beloofd dat ik ga
proberen de overheid te overtuigen ons toe te staan dat we ze helpen
voor een leven ná de gevangenis. We willen de vrouwen kombucha leren
maken, voor eigen gebruik en genot, voor de cipiers en voor verkoop.
Die verkoop wordt gedaan door de kerkgemeenschap van de pastor die
iedere week een kwartiertje komt (s)preken. Zo bouwen de vrouwen een
kapitaaltje op voor hun vrijlating. Ze krijgen training in
ondernemerschap van onze Community Development Worker
(gemeenschapsontwikkelaarster) en onze Woman Councillor
(vertouwenspersoon voor vrouwen en meisjes) kan ze leren wasbaar
maandverband te naaien, met de hand. De kerkpastor denkt dat ook
schooluniformen (machine)naaien een mooi inkomen kan verschaffen. Dat
geeft ze weer HOOP, en dat doet leven, toch?
Dus bij hun
vrijlating hebben ze de kennis, een produkt (of meerdere) en een
kapitaaltje om een zelfstandig bestaan weer op te bouwen en een
nieuw, ‘tweede’ leven te beginnen.
Voorlopig nog meer dan genoeg te doen. Ik heb intussen gelezen dat de internationale wetenschappelijke gemeenschap er nog niet over uit is of warmte daadwerkelijk corona’s leven verkort. Nou ja, we zien het wel. De grenzen zitten dicht, de vliegtuigen blijven aan de grond. We gaan het hier wel redden. Plaats mezelf in quarantaine mocht dat nodig blijken nadat het eerste geval hier in het dorp opduikt. Tot dan: voorlichten, voorlichten, voorlichten.
We roepen onze veldwerkers vandaag naar het ‘kantoor’ (mijn tijdelijk huis), ik geef ze gedegen voorlichting en controleer of ze het echt begrepen hebben en de ernst er van inzien want men gooit vaak met de pet naar nieuwe dingen. “o, dat is mzungu stuff, zal wel, haar pakkie an, heeft niet veel met ons van doen, waait wel weer over’- houding. Nou, deze keer dus niet !
Als ze de ernst goed snappen mogen de veldwerkers het woord verder verspreiden in de lokale taal.
Ik hoop dat ik dus niet een cirkel om mijn huis hoef te trekken – uitsluitend binnen blijven is geen optie – als denkbeeldige muur. Ik bid voor ieders gezondheid, veiligheid en Godsvertrouwen.
Nood leert bidden, toch? De Evangelische gemeenschap heeft deze week als gebeds- en vastenweek aangemerkt. Bid je mee dat men Gods Woord en Geest ook daadwerkelijk in het hart laat doordringen? En niet alleen tot na de crisis ……. Bid mee dat deze crisis levens voorgoed verandert, over de hele wereld.