Er komen meer en meer mensen op me af die individuele steun willen krijgen, vooral voor opleidingen. Het kost teveel tijd. Ik moet me richten op de hoofdzaken, beleid uitstippelen, grotere onderwerpen aanzwengelen, Satiel (en Bright) aansturen en controleren.
Hoe zeer het me ook spijt, we gaan geen collegestudenten onderhouden, behalve diegene die duidelijk ten dienste zullen komen van de gemeenschap als geheel. We moeten ons nu nog concentreren op het dorp, niet op de individu.
De enige (nieuwe) studenten voor wie we schoolgeld betalen zijn weeskinderen, en dan moeten ze ook nog blijk geven dat ze het waard zijn. Klaar af! Géén afleiding meer.
De enige collegestudenten die we stimuleren zijn verpleegsters in opleiding. Zeven CDSS afgestudeerden komen qua toelatingseisen in aanmerking. Nu nog de 2 of 3 meest geschikte eruit laten pikken. Vragen of ze in Ekwendini Hospital een snuffelstage kunnen meelopen? Ik ben van mening dat voorganger, leraar of verpleegster zijn, eerder een roeping is dan zomaar een baan.
We nemen Ephraim op proef aan. Hij kan meelopen tot ik weer naar huis ga, krijgt hiervoor een dagelijkse vergoeding, net als Bright. Ik hoop dat hij onze in-huistrainer gaat worden. Als hij initiatieven ontplooit, ijverig en nauwgezet is, laat zien dat hij visie heeft en beter met de cijfertjes is als Satiel, kunnen we hem mogelijkerwijs full time aannemen en boven Satiel laten functioneren. Hij is van nature een goede trainer en verkoper, hij is beter opgeleid en intelligent en een plesante persoonlijkheid. We zullen zien.
Satiel zou best wel een goede tweede man kunnen zijn. Helaas heeft hij geen rekenkundig hoofd, noch is hij goed met cijfers of in schriftelijke verantwoording afleggen. Zijn rapporten rammelen nogal eens. Nou ja, ook dat is geen ramp, als al het belangrijke er maar in staat. Maar ik vind hem niet voldoende nieuwsgierig en hij laat maar af en toe blijken dat hij visie heeft. Hij kan, en is bereid, hard te werken, mits hij goed aangestuurd wordt. Het eigen initiatief en zelfstandigheid laten te wensen over. Daarintegen weet hij precies hoe zijn cultuur in elkaar zit en aan welke touwtjes hij moet trekken (maar dat zullen er wel meerderen kunnen). Hij is matig intelligent, matig opgeleid, durft mij tegengas te geven, is welwillend en integer. Die laatste drie zijn goud waard in Afrika.
Bright, onze goeiïge dikkert, wie kan niet van hem houden, heeft een talent voor mensen. Zijn gekozen richting van personeelsmanagement is hem op het lijf geschreven. Hij is diegene die altijd een lans probeert te breken voor iemand die het extra zwaar heeft. Visie en initiatief ontplooien gaan hem minder goed af dan een lange avond met vrienden te tafelen en te socialiseren. Ook al heeft hij geen ondernemersbloed, hij zou kunnen nadenken over een uitzendbureautje beginnen. Ik mag aannemen dat hij de principes van business plan schrijven, dagelijks management, netwerken, PR planning, financiën, personeel, psychologie enz. leert bij zijn studie business management. Hij gaat er over nadenken, zegt hij. Van Bright zal je niet snel ‘nee’ horen. Hij is welwillend, meegaand en respectvol naar anderen. Je zal geen geroddel uit zijn mond horen.
Satiel mailt me de demografische gegevens van ons werkterrein die Bright heeft opgevraagd bij het ziekenhuis van Ekwendini. Ik hoop het het redelijk recente cijfers zijn.
In de 10 dorpen waar we bezig zijn, zijn er ruim 2500 kinderen onder vijf jaar. Er zouden 22 kleuterscholen zijn. Haha, op papier misschien maar er zijn niet zoveel werkende kleuterscholen in de praktijk. Nader onderzoek is geboden.
Er zijn bijna 8000 kinderen tussen 6 en 16 jaar ….. is het geboortecijfer aan het dalen?
255 mensen zijn HIV positief,
Er wonen in totaal 12,500 mensen in dit gebied die samen water halen uit 56 pompen (voor zover die operationeel zijn….).
Dat laatste is erg nuttige info voor Kayipa. Als iedereen zelfs maar 10 kwacha (goed 5 eurocent) per week meebetaalt aan het pomponderhoud, dan kan Kayipa van de k1,125,000 bruto omzet een keer in de twee maanden met gemak de pompen onderhouden. Kost hem, schat ik, 11 dagen werk. Kan ook zijn vrouw naar school gaan.
Satiel mailt ook zijn financiële cijfertjes door. Er zitten fouten in. Sommige grote maar vooral slordigheden. Bankbescheiden zijn er al weer niet bij. Ik ben teleurgesteld, had het hem zó op het hart gedrukt dat zonder bankbewijzen, zijn cijfers weinig waarde hebben.
Saldo opvragen is natuurlijk niet zo moeilijk. Dan weten we hoeveel we in kas hebben voor de gezamenlijke scholen.
Dan nog een lijstje van de 207 meest hulpbehoevenden in die 10 dorpen. Ik weet nog niet hoe, wat en of we daar nu wat aan kunnen doen.
De middag breng ik op het SMART Centre door. Internetten, bloggen en Reinier om zijn mening vragen, o.a. over Andrews rapport waar we niet veel mee kunnen. Hij belooft contact op te nemen met Aaron die nog ‘ergens’ is. Misschien is hij bereid om praktische begeleiding bij de werkzaamheden te geven. Reinier waarschuwt me dat erosiebestrijding echt op de juiste manier gedaan moet worden, anders is het hoogstwaarschijnlijk contra productief. Best mogelijk dat ik het te licht opvat.
In de avond spreek ik Mozes even die bij Milla en Noah verblijft. Een aimabele, lieve knul met gouden handjes voor mechanische dingen.
Buiten staat het onderstel van Noahs Toyota 4WD pick-up.
“Gaat het je lukken die auto weer op te bouwen en aan de praat te krijgen?”
“Jaa”, zegt hij wat sloom met zijn wietoogjes, al zijn prachtige witte tanden showend.
“Als je dat gaat lukken, heb ik diep respect voor je kunnen.”
“Dat gaat lukken”, zegt hij zonder aarzelen.
“Kan je ook jongeren leren hoe fietsen te onderhouden?”
“Jaa, dat kan ik goed. Ik kan ze dat wel leren”
Ik leg hem uit dat we, in Enyezini, op zoek zijn naar een praktijk gericht persoon die jongeren in enkele weken het fietsenmakersvak kan leren zodat die, met nog de nodige ondernemerschaplessen erbij – hier in Malawi niet zo ingewikkeld – op eigen benen kunnen gaan staan.
Het lijkt Mozes wel wat.
“Zou je willen nadenken over het opstellen van een soortement van onderwijsdraaiboek die we als basis voor het beginnen ontwikkelen van zo’n korte cursus kunnen nemen?”
“Jaa, daar ga ik vanaf nu in mijn hoofd laten rondspelen”, zegt hij slomig enthousiast.
Mozes had in april een superslimme reparatie met een dun ijzerdraadje uitgevonden aan de autobumper waarvan een onderdeel was afgebroken. Je zag er helemaal niets van en was net zo stevig als het origineel. Zo’n handige, intelligente, positieve jongen zal zeker een aanwinst zijn.