12 april, geitentraining, tea party

In Mzuzu is het klimaat heel anders dan in Enyezini, ook al liggen ze maar 10 km hemelsbreed uit elkaar. Muzu profiteert van de oostenwind die over het meer komt en die daar veel waterdamp heeft verzameld. Dus veel regen valt tegen de heuvels van Mzuzu. Het regent er dan ook zowat iedere nacht. Overdag is het warm en meestal droog.

Tegen de tijd dat de lucht Enyezini heeft bereikt, is het meeste water er al uit. Het is dan ook erg droog en heet in het dorp. De bonenoogst is grotendeels verdort en mislukt. Het is dus onmogelijk voor de getroffen vrouwen om het ontvangen krediet terug te betalen. We hadden al een verzoek gekregen om ze deze kwijt te schelden. Tja, wat is wijsheid? Ze het vel over de oren trekken en ze nog verder de armoede indrijven? Da’s toch niet onze bedoeling?

Misschien kunnen we ze, in de toekomst, met irrigatie helpen. Dat is wel lastig want de veldjes liggen ver uit elkaar, de bodem is zand-met-rots en het terrein is best wel geaccidenteerd. Enfin, voor nu valt er niet veel aan te doen.

Ik had tegen de regio chief gezegd dat onze missie voorbij is als ieder huishouden water en stroom (zonnepanelen) heeft. We kunnen nog even….

De gekregen kip heeft zich toch los weten te rukken en loopt nu scharrelend rond, eindelijk tevreden.

He, vervelend, de stroomvoorziening in Mzuzu ligt al weer plat. Gebeurt nu bijna iedere dag dat er ettelijke uren geen stroom is. Voorheen hadden ze er zelden last van zegt Milla. We vermoeden dat steeds meer mensen electrische apparaten aanschaffen. Je kan er donder op zeggen dat de stroomvoorziening hierop niet berekend is. Eerst zullen wel weer heel veel protesten en petities moeten komen, voordat de overheid er iets aan doet. Die is niet alleen corrupt, maar ook helemaal leeg gezogen.

Las gisteren in de krant dat er een proces aan de gang was vanwege een fraudezaak van een of andere zeer hoge piet. Er was 84 biljoen kwacha (€86 miljoen) in bonds plus zoveel miljoen ‘forex’ (foreign exchange, buitenlands geld) en zoveel miljoen cash in zijn privé residentie gevonden die hij niet kon verantwoorden. De rechter verordonneerde dat slechts 27 miljoen kwacha teruggegeven moest worden. “De rest kon niet bewezen worden.” Toch te zot voor woorden !! Corrupt tot in het bot.

Vandaag heb ik getracht de vrouwen geitenhalsters te leren maken met uit Nederland meegenomen zacht, dik touw. Toegegeven, ik had er te licht over gedacht. Ik kreeg het uiteindelijk niet voor elkaar om een niet schuivende knoop op een bepaalde plek te krijgen. De anderen lukte het ook niet. Met mijn halster wrong de proefgeit zich binnen de kortste keren los, onwillig als het was. Ik zag dat een andere geit een touw om had via de borst met 1 poot er in. Daarmee kan je het beest ook goed in bedwang houden zonder dat het echt last van het touw heeft. Ik denk dat ik maar van taktiek verander en deze supereenvoudige methode overneem. Krijgen ze allemaal een mooi stuk touw en klaar is kees.

Ik had nog een stapel tekentangen in de kast liggen (ooit besteld voor de bijbelschool in Senegal en daar maar deels uitgegeven) en die in de koffer gesmeten. Je wist maar nooit waar het goed voor was.

“Hebben jullie dieren vaak last van teken?”, vroeg ik ze. Ze keken elkaar aan en schudden van nee. Ik geloofde er geen snars van. Heel Afrika barst van de teken en de vlooien. Ik bevoelde een paar geiten. Geen teken. Een hond werd aangedragen met een grote teek op zijn rug. Iedereen kwam er om heen staan, trok het dier aan poot en oren om hem in bedwang te houden. Vind je het gek dat hij angstig van zich af begon te bijten? Hij rukte zich los om zich niet meer te laten pakken.

Nou goed, dan maar zonder levende teek. Ik legde ze uit hoe belangrijk het is om een teek zo snel mogelijk te verwijderen en hoe je dat moet doen. Ik had net genoeg tangetjes bij me om alle geitenbezitters plus chief een tangetje te geven. Ze mochten oefenen op een denkbeeldige teek op hun hand. Hilariteit alom. Ik vertelde ze dat ze hun dieren iedere dag moesten strelen over het hele lichaam van jongs af aan om teken te ontdekken. Dan raakten ze gewend aan mensen zodat ze zich ook makkelijker zouden laten behandelen als ze ziek werden. Over een vertrouwensband met een dier opbouwen hoef je in Afrika niet aan te komen. Dan denken ze helemaal dat die mzungu geschift is. Ze raken hun kinderen of elkaar al nauwelijks aan, laat staan hun dieren. Die zijn dan ook erg schichtig en weerbarstig.

Op de vraag waarom er een paar geiten dood waren gegaan, kwamen wat excuses maar geen goede reden. Dat die ene geit was overleden vanwege het plastic dat ze gegeten had, nam ik als voorbeeld om ze te leren alle vuil op te rapen, in hun zak te steken en thuis weg te gooien. Ze knikten allemaal jaja maar doen waarschijnlijk neenee.

We hebben het hele verhaal twee keer vertelt. Als 1 of 2 mensen het gaan doen, is de ochtend niet voor niets geweest. De volgende training heeft misschien meer resultaat. De aanhouder wint.

Ik vroeg ze of ze allemaal een muskietennet hadden. Ja, dat hadden ze maar de meesten gebruikte het niet meer. Een kwart van de handen ging omhoog toen ik vroeg wie er in de laatste 6 maanden malaria had gehad. Ze hebben, voor hen, peperdure medicijnen moeten kopen om weer beter te worden. Op de vraag waarom ze hun netten niet gebruikten, kwam het antwoord dat ze het in het begin wel deden na de voorlichting en verstrekking van de netten door de overheid, maar dat ze langzamerhand het weer vergaten omdat er geen opvolging van de training was gekomen. Rotsmoes natuurlijk maar het laat zien hoe moeilijk het is om een cultuurverandering teweeg te brengen, zelfs als het meer dan overduidelijk in hun eigen voordeel is.

Edward Kaunde nam de kans waar om ze nog eens in te peperen hoe belangrijk een muskietennet is.

Bright deed een geweldige vertaaljob en wist zelfs af en toe een notitie te maken. Hij wordt een goede kracht in de toekomst.

De meeting was afgelopen. We informeerden de chief dat we 27 grote zakken hadden meegenomen die het dorp en de school moeten vullen met zand vóór dinsdag voor het bezoek van de waterexpert die gaat kijken of de snelheid van het regenwater afgeremd en/of diens stroom verlegt kan worden zodat de erosie minder kans krijgt.

Ik had haast om terug te komen op tijd voor de white lady’s tea party. Blanke vrouwen van meerdere pluimages komen om de week bij een van hen thuis in wisselende samenstelling. De groep was best groot voor hun doen deze keer, bijna 10 ‘man’ met anderhalf keer zoveel kleine kinderen. 6 van de kinderen waren van 1 Amerikaanse zendelinge. 3 van Rianne, vrouw van Reinier, de jongste van Milla en nog een stuk of wat dollende kids. Dan is het wel fijn dat het klimaat meewerkt. De kinderen konden mooi in de tuin spelen met de volwassenen aan de rijk gevulde tafel van de engels-met-een-vreselijk-frans-accent sprekende gastvrouwe, een vrolijke en spontane vrouw. Een Zuidafrikaans echtpaar heeft hier een bijbelschool, de kefir-lady van de op Gods-manier-boerende Zuidafrikaanse was er ook. Een Koreaanse, getrouwd met een Amerikaan, heeft een duikschool aan het Malawimeer, een boerengezin, Grace en haar man, woonde vroeger in Zimbabwe en hebben nu hun tenten opgeslagen in Ekwendini (en ik ben uitgenodigd 🙂 en een oudere dame is happily married met een Malawiaan. De rest weet ik niet.
Ik ben zo brutaal geweest om me aan de hele groep voor te stellen en wat ik in Malawi doe. Ik stel me voor dat men nieuwsgierig is naar een nieuwkomer, zou ik in ieder geval wel zijn.
Het was een geanimeerde bijeenkomst, leuk, aardig, gezellig maar bruikbare contacten zijn er nog niet uitgekomen. Reken maar dat ik Reinier en Riannes aanbod aanneem om een keer te komen eten.

Milla was ook moe. We hebben samen eten gekookt voor de kids en de mannen. Terwijl ik spinaziepannekoekjes bakte (een uur lang, een voor een met een klein pannetje), maakte zij salade en aardappels uit de oven klaar. Ondertussen het dilemma dat iedere buitenlandse ouder tegenkomt besproken: waar gaan mijn kinderen later naar school? In Mzuzu is een internationale lagere school die nog ‘een acceptabel’ niveau van onderwijs geeft. Maar daarna? Malawi is dan absoluut geen optie meer. Terug naar Finlands lange koude winter? Kinderen op kostschool? Ze breekt zich nu al het hoofd over.